luceáfăr (lucéferi),
s.m. –
1. (Înv.) Lucifer,
prințul demonilor. –
2. Nume de
stea. – Mr.
luțeafir(e). Lat.
lucĭfer (Pușcariu 987; Candrea-Dens., 1012; REW 5141; Tagliavini,
Arch. Rom., XII, 171), cf. sp.
(lucifero). – Der.
luceflengher (var.
luceflender), s.m. (
dracul), cu suf. -
engeros, de origine țig. (Bogrea,
Dacor., I, 261) sau
-endru, cf.
fleandură.