murdár (murdáră),
adj. –
Soios,
slinos,
jegos. – Mr.
murdar. Tc. (
per.)
murdar (Roesler 599; Șeineanu, II, 265; Loebel 66; Lokotsch 1516; Ronzevalle 160), cf. ngr. μουρντάρης,
alb., sb.
murdar. – Der.
murdalnic, s.n. (înv.,
murdărie), din tc.
murdalik;
murdări, vb. (a
face murdar);
murdărie, s.f. (
calitatea de a fi murdar;
porcărie,
măgărie);
murdărisi, vb. (înv., a
murdări), din ngr. μουρνταρεύω,
aorist μουρντάρευσα.