împotriveli, s.f. (Rar) Faptul de a se împotrivi; împotrivire, opoziție, rezistență. – Împotrivi + suf. -eală.
s. v. împotrivire, opoziție, opunere, rezistență.
s. f. (sil. -tri-), g.-d. art. împotrivélii; pl. împotrivéli