înmănunchez, vb. I. 1. Tranz. A strânge, a lega în mănunchi. 2. Refl. Fig. A se aduna la un loc. – În + mănunchi.
vb., ind. prez. 1 sg. înmănunchéz, 1 pl. înmănunchém; conj. prez, 3 sg. și pl. înmănunchéze; ger. înmănunchínd
tranz. (obiecte omogene) A lega în mănunchiuri. /în + mănunchi