, șumari, s.m. (Reg.) Pădurar. – Din scr. šumar.
s. v. pădurar.
s. m., pl. șumári
, șumári, s.m. (reg.) 1. pădurar. 2. paznic al unei proprietăți de teren arabil; pândar.
s.m. – (Banat, Olt.) Pădurar. – Var. șumariu. Sb. šumar (Candrea).