, abisuri, s.n. (Adesea fig.) Prăpastie adâncă, genune, hău1. – Din fr. abysse, lat. abyssus.
s. v. prăpastie.
s. n., pl. abísuri
n. Adâncime foarte mare; prăpastie; hău; genune; neant. /<fr. abysse, lat. abyssus
abisuri, s.n. (Livresc) Adâncime mare; prăpastie. – Fr. abysse (lat. lit. abyssus).
s.n. (Liv.) Prăpastie; adâncime foarte mare. ♦ Regiune abisală. [< fr. abysse, cf. lat. abyssus, gr. abyssos].
s. n. 1. prăpastie, genune. ♦ parte profundă a unui fenomen, a unui proces; neant. 2. depresiune a fundului oceanelor, cu adâncimi mari. (< fr. abysse, lat. abyssos)