s. v. deputat.
s. m. (sil. mf. ab-), pl. ablegáți
s.m. – Nunțiu, trimis apostolic. < Lat. „ablegatus” (sec. XVIII). Puțin întrebuințat.
s.m. Trimis al papei. [Cf. fr. ablégat, lat. ablegatus].
(a-ble- / ab-le-) s. m., pl. ablegáți
s. m. legat1 (2) al papei. (< fr. ablégat, lat. ablegatus, germ. Ablegat)
ablegați, -te, adj. v. ablega. – [MDN]
vb., ind. prez. 3 sg. și pl. ableágă
vb. tr. a îndepărta. (< lat. ablegare)