, abracadabranți, -te, adj. (Rar) Cu totul neobișnuit; ciudat, bizar; încâlcit. – Din fr. abracadabrant.
adj. v. bizar, ciudat, curios, excentric, extravagant, fantasmagoric, fantezist, inexplicabil, insolit, năstrușnic, neobișnuit, original, paradoxal, singular, straniu.
adj. m. (sil. a-bra-, -brant), pl. abracadabránți; f. sg. abracadabrántă, pl. abracadabránte
abracadabranți, -te, adj. (Rar) Cu totul neobișnuit; ciudat, bizar; surprinzător, extraordinar. – Fr. abracadabrant.
adj. (Rar) Surprinzător, extraordinar; ciudat, bizar. [< fr. abracadabrant].
adj. surprinzător; ciudat, bizar. (< fr. abracadabrant)