, aciuașe, s.n. (Rar) Adăpost, refugiu. [Pr.: -ciu-aș] – Aciua + suf. -aș.
s. n. (sil. -ciu-aș), pl. aciuáșe
aciuașe, s.n. Adăpost, refugiu. – Din aciua + suf. -aș.