, agareni, s.m. (Înv.) Păgân, turc sau tătar; mahomedan. [Var.: agarineán s.m.] – Din sl. agarĕaninŭ.
s. v. mahomedan, musulman, necredincios, păgân.
s. m. (sil. -rean), pl. agaréni
adj. – Păgîn, necredincios. – Sl. agarĕninŭ (‹ ngr. ἀγαρήνος) de la numele Agar (Tagliavini, Arch. Rom., XVI, 338). – Der. agarenie, s.f. (înv., idolatrie, păgînitate); agarinesc, adj. (înv., păgîn).