s. n., pl. agarlâcuri
s.n. – Bagaj, angarale. Var. argalîc. Tc. agirlik „greutate” (Șeineanu, III, 2; Lokotsch 31). Sec. XVII.
, agărlâcuri, s.n. (Înv.) Calabalâc. – Din tc. ağırlık „greutate”.
s. v. bagaj.
s. n., pl. agărlâcuri