s.f. (Rar) Starea a ceea ce este alb; albiciune. – Din fr. albescence.
s. f., g.-d. art. albescénței
s.f. (Rar) Starea a ceea ce este alb; albiciune. [< fr. albescence].
s. f. stare a ceea ce este alb. (< fr. albescence)