antepuneri, s.f. Acțiunea de a antepune și rezultatul ei. – V. antepune.
s. f. → punere
s.f. Acțiunea de a antepune. [< antepune].
s. f. antepoziție (1), procliză. (< antepune)
, antepún, vb. III. Tranz. A pune înainte. – Ante- + pune (după fr. antéposer).
vb. → pune
tranz. A pune înaninte. /ante- + a pune
vb. III. tr. (Gram.) A pune înainte. [După fr. antéposer].
vb. tr. a pune înainte. (după fr. antéposer)