, atonalități, s.f. Lipsă de tonalitate; metodă de compoziție muzicală care neagă tonalitatea, armonia. – Din fr. atonalitaté.
s. f. → tonalitate
s.f. (Muz.) Lipsă de armonie, de tonalitate, rezultând din faptul că cele 12 tonuri ale gamei cromatice sunt considerate egale, fără vreo ierarhie sau funcție armonică între ele. [Cf. fr. atonalité, it. atonalità].
s. f. lipsă de armonie, de tonalitate; metodă de compoziție muzicală care neagă armonia. (< fr. atonalité)