, autentífic, vb. I. Tranz. A face ca un act să devină autentic; a legaliza. [Pr.: a-u-] – După fr. authentifier.
vb. (sil. a-u-), ind. prez. 1 sg. autentífic, 3 sg. și pl. autentífică
tranz. (acte, scrisori, semnături) A califica drept autentic (aplicând o ștampilă); a face să fie valabil; a certifica; a legaliza. /<fr. authentifier, germ. authentifizieren
vb. I. tr. A face ca un act să devină autentic, a-i da caracter de autenticitate. [Pron. a-u-, p.i. autentífic. / cf. fr. authentifier, germ. authentifizieren].