, autoobservații, s.f. Autoobservare. [Pr.: a-u-to-ob-] – Auto1- + observație.
s. f. (sil. a-u-) → observație
s.f. Autoobservare. [Pron. a-u-to-ob-. / et. incertă].
s. f. autoobservare. (< fr. autoobservation)