benghiuri, s.n. (Pop.) Mic semn negru (natural sau artificial) pe obraz sau pe trup. ♦ (În superstiții) Semn făcut pe fruntea cuiva ca să fie ferit de deochi. [Var.: benchi, zbenghi s.n.] – Cf. tc. benek.
s.n. – Aluniță naturală sau artificială. – Var. benchi, sbenghi; benic, s.n. (atlaz punctat). Tc. benek „aluniță” (Șeineanu, II, 46; Lokotsch 288). Pentru benic, cf. Șeineanu, II, 17. Introdus în sec. XVI.
(fam.) s. n., pl. bénghiuri/zbénghiuri