vb., ind. prez. 1 sg. blindéz, 3 sg. și pl. blindeáză
vb. – A acoperi cu un blindaj. Fr. blinder. – Der. blindaj, s.n., din fr. blindage; blindat, s.m. (Arg., păduche).
vb. I. tr. A acoperi cu blindaj. [< fr. blinder, it. blindare, cf. v.germ. blenden – a orbi].