butci, s.f. (Înv.) Caleașcă. – Din ucr. budka.
s. v. caleașcă.
s. f., g.-d. art. bútcii; pl. butci
s.f. – Caleașcă. Rut. butka, budka (Cihac, II, 31; Sanzewitsch 198; DAR); din pol. buda „colibă; capotă de trăsură”, cf. buda.