căscături, s.f. 1. Căscat1. 2. Deschizătură, crăpătură. – Căsca + suf. -ătură.
s. 1. v. căscat. 2. crăpătură. (O mică ~ în perete.) 3. v. deschizătură.
s. f., g.-d. art. căscătúrii; pl. căscătúri