centroplasme, s.f. (Biol.) Matricea fundamentală a cromozomului. – Din fr. centroplasme.
s. f. → plasmă
s.f. Matricea fundamentală a centrozomului. [Cf. fr. centroplasme].
s. f. zonă plasmatică centrală care înconjoară centriolul. (< fr. centroplasme)