chircituri, s.f. (Pop.) Ființă ori plantă insuficient dezvoltată, pipernicită, degenerată. – Chirci + suf. -tură.
s. f., g.-d. art. chircitúrii; pl. chircitúri
f. rar Ființă dezvoltată insuficient din punct de vedere fizic. /a (se) chirci + suf. ~tură