s.f. Însușirea de a fi clasic; p. ext. clasicism. – Din germ. Klassizität.
s. v. clasicism.
s. f., g.-d. art. clasicității
s.f. Caracter clasic; (fig.) măiestrie. [Cf. it. classicità].
s. f. caracter clasic; (fig.) măiestrie. (< it. classicità, germ. Klassizität)