, clironomii, s.f. (Înv.) (Drept de) moștenire (a unui bun). – Din ngr. klironomía.
s. v. moștenire, patrimoniu, succesiune.
s. f., art. clironomía, g.-d. art. clironomíei; pl. clironomíi, art. clironomíile
f. înv. Drept de moștenire a bunurilor unei persoane decedate; moștenire. /<ngr. klironomia