schinei, s.m. Mică plantă erbacee cu flori galbene întrebuințată ca plantă medicinală (Cnicus benedictus). – Schin (=spin) + suf. -el.
s. (BOT.; Cnicus benedictus) (reg.) iar-bă-amară, scai-amar, șofran-sălbatic.
s. m., pl. schinéi