consistoriali, -e, adj. De consistoriu, al consistoriului. [Pr.: -ri-al] – Din fr. consistorial.
adj. m. (sil. -ri-al), pl. consistoriáli; f. sg. consistoriálă, pl. consistoriále
bis. Care ține de consistoriu; propriu consistoriului. [Sil. -ri-al] /<fr. consistorial
adj. De consistoriu, al consistoriului. [Pron. -ri-al. / < fr. consistorial, cf. lat. consistorianus].
adj. de consistoriu. (< fr. consistorial)