s.f. Însușire a unei legi, a unei acțiuni, a unui act, a unei politici etc. de a fi în conformitate cu constituția (2) ori cu principiile generale ale acesteia. [Pr.: -ți-o-] – Din fr. constitutionnalité.
s. f. (sil. -ți-o-), g.-d. art. constituționalității
f. Caracter constituțional. [Sil. -ți-o-] /<fr. constitution-nalité
s.f. Însușire a unei legi, a unei acțiuni etc. de a fi conformă cu constituția. ♦ Spirit constituțional. [Cf. fr. constitutionnalité].