contraatac, vb. I. Tranz. A executa un contraatac. ♦ (Sport) A da o ripostă. [Pr.: -tra-a-] – Din fr. contre-attaquer.
vb., ind. prez. 1 sg. contraatác, 3 sg. și pl. contraatácă; conj. prez. 3 sg. și pl. contraatáce; ger. contraatacând
tranz. 1) (inamici) A lovi printr-un contraatac. 2) sport (advesari) A respinge printr-un contraatac. [Sil. -tra-a-] /<fr. contre-ataquer
vb. I. tr. A executa un contraatac. [După fr. contre-attaquer].
vb. tr. a executa un contraatac. (< fr. contre-attaquer)