, copârșeie, s.n. (Reg.) Sicriu. – Din magh. koporsó.
s. v. coșciug, sicriu.
s. n., art. copârșéul; pl. copârșéie
s.n. – Coșciug, sicriu. Mag. koporsó (Cihac, II, 493; Gáldi ,Dict., 120). În Trans.