, copertez, vb. I. Tranz. A pune copertele la o carte, la un caiet; a lega. – Din it. copertare.
vb., ind. prez. 1 sg. copertéz, 3 sg. și pl. coperteáză
tranz. (cărți, caiete, registre etc.) A înzestra cu copertă. /<it. co-pertare
vb. I. tr. A pune copertele la o carte, la un caiet etc. [< it. copertare].