, corei, s.m. Troheu. – Din lat. choreus. Cf. fr. chorée.
s. m., art. coréul; pl. coréi, art. coréii
s.n. Picior de vers antic, format dintr-o silabă lungă și una scurtă; troheu. [Pron. -eu, scris și choreu. / < lat. choreus < gr. choreios, cf. fr. chorée].
s. m. troheu. (< lat. choreus)