, cosmogonici, -ce, adj. Privitor la cosmogonie. – Din fr. cosmogonique.
adj. m., pl. cosmogónici; f. sg. cosmogónică, pl. cosmogónice
Care ține de cosmogonie; propriu cosmogoniei. Teorie ~că. /<fr. cosmogonique
adj. Referitor la cosmogonie. [< fr. cosmogonique].