dăruieli, s.f. (Rar) Dăruire. ♢ Loc. adj. De dăruială = dat în dar2, dăruit. [Pr.: -ru-ia-] – V. dărui.
s. f., g.-d. art. dăruiélii; pl. dăruiéli
f. v. A DĂRUI. ♢ De ~ dat sau primit în dar; de dar. [Sil. -ru-ia-] /v. a dărui