debusolez, vb. I. Tranz. (Franțuzism) A dezorienta. – Din fr. déboussoler.
vb. v. deruta, descumpăni, dezorienta, încurca, zăpăci.
vb., ind. prez.1 sg. debusoléz, 3 sg. și pl. debusoleáză
tranz. fam. A face să se debusoleze; a dezorienta. /<fr. déboussoler
intranz. A pierde simțul orientării; a se dezorienta. /<fr. déboussoler
vb. tr. a dezorienta. (< fr. déboussoler)