dereglări, s.f. Acțiunea de a (se) deregla și rezultatul ei; stricare, deranjare. – V. deregla.
s. 1. v. defectare. 2. defect, defectare, defecțiune, deranjament. (~ în funcționarea unui aparat.) 3. (MED.) deranjament, tulburare. (~ organică, funcțională.)