dezacordări, s.f. Faptul de a se dezacorda. – V. dezacorda.
s. discordare. (~ unei viori.)
≠ acordare
s. f. (sil. mf. dez-), g.-d. art. dezacordării; pl. dezacordări
s.f. Faptul de a (se) dezacorda. [< dezacorda].