dezasambléz, vb. I. Tranz. A desface un asamblaj de piese. – Din fr. désassembler.
tranz. A face să se dezasambleze; a dezagrega; a descompune; a disocia. /<fr. désassembler
intranz. (asamblaje) A se separa în elementele constitutive; a se dezagrega; a se descompune; a se desface; a se dispcia. /<fr. désassembler