deziluzii, s.f. Decepție, dezamăgire. – Din fr. désillusion.
s. f. (sil. -zi-e; mf. dez-), art. dezilúzia (sil. -zi-a), g.-d. art. dezilúziei; pl. dezilúzii, art. dezilúziile (sil. -zi-i-)
f. Pierdere a iluziilor; înșelare a speranțelor; dezamăgire; decepție. [Sil. -zi-e] /<fr. désillusion
s.f. Înșelare a iluziilor, dezamăgire, decepție. [Gen. -iei, var. deziluziune s.f. / cf. fr. désillusion].
s. f. decepție, dezamăgire. (< fr. dézillusion)