disoluți, -te, adj. (Livr.) Corupt, decăzut. – Din fr. dissolu, lat. dissolutus.
adj. m., pl. disolúți; f. sg. disolútă, pl. disolúte
adj. Decăzut, dezmățat, corupt. [< fr. dissolu].
adj. desfrânat, decăzut, corupt. (< fr. dissolu, lat. dissolutus)