dubiți, -te, adj. (Reg.) 1. (Despre piei) Argăsit, tăbăcit. 2. (Despre in, cânepă etc.) Muiat, topit, destrămat. – V. dubi.
adj. v. argăsit, tăbăcit.
s. v. argăseală, argăsire, argăsit, tăbăceală, tăbăcire, tăbăcit.
dubiți, -te adj. arestat, închis.
s. v. autodubiță.