dungați, -te, adj. Cu dungi; vărgat. – Dungă + suf. -at.
adj. 1. v. vărgat. 2. v. reiat.
adj. m., pl. dungáți; f. sg. dungátă, pl. dungáte
Care are dungi; cu dungi; vărgat. /dungă + suf. ~at
, dungați s.m. deținut, pușcăriaș.
dunghez, vb. I. Tranz. și refl. A face ca un obiect să aibă dungi. ♦ A însemna cu dungi. – Din dungă.
vb. a tărca, a vărga, (pop.) a învârsta, (reg.) a vârsta. (A ~ un material textil.)
vb., ind. prez.1 sg. dunghéz, 3 sg. și pl. dungheáză