s.f. Vedere normală, proprietate a ochiului de a vedea normal. – Din fr. emmétropie.
s. f. (sil. -tro-), art. emetropía, g.-d. emetropíi, art. emetropíei
s.f. Proprietate a ochiului de a fi emetrop. [Gen. -iei. / < fr. emmétropie].
s. f. proprietate a ochiului de a fi emetrop. (< fr. emmétropie)