emondații, s.f. Emondaj. – Din fr. émondation.
s. f. (sil. -ți-e), art. emondáția (sil. -ți-a), g.-d. art. emondáției; pl. emondáții, art. emondáțiile (sil. -ți-i-)
s.f. Emondare. [Gen. -iei. / < fr. émondation].
s. f. emondare. (< fr. émondation)