epagogici, -ce, adj. (În filosofia lui Aristotel; despre silogisme) Inductiv. – Din fr. épagogique.
adj. m., pl. epagógici; f. sg. epagógică, pl. epagógice
adj. (În filozofia lui Aristotel; despre silogisme) Inductiv. [< fr. épagogique, cf. gr. epagoge – inducție].
adj. (la Aristotel; despre silogisme) inductiv. (< fr. épogogique)