erodii, s.m. (Ornit.) Egretă. – Din sl. erodii.
s. m. [-diu pron. -diu], art. eródiul; pl. eródii, art. eródiii (sil. -di-ii)
s.m. – definitie/bâtlan">Bîtlan (Ardea alba). – Var. irodiu, irodion. Ngr. ἠροδιός, cf. sl. erodij (sec. XVII).
s. v. egretă, stârc alb.