factorizez, vb. I. Tranz. (Mat.) A descompune în factori un număr sau o expresie algebrică. – Din fr. factoriser.
vb., ind. prez. 1 sg. factorizéz, 3 sg. și pl. factorizeáză
vb. tr. a descompune în factori un număr sau o expresie algebrică. (< fr. factoriser)