flame, s.f. (Rar) Flacără. – Din fr. flamme, lat. flamma.
s. v. flacără, pară, văpaie.
s. f., g.-d. art. flámei; pl. fláme
f. Parte luminoasă mobilă care se înalță dintr-un corp aprins; flacără. /<fr. flamme, lat. flamma
s.f. (Rar) Flacără. [Cf. fr. flamme, lat. flamma].
s. f. flacără. (< fr. flamme, lat. flamma)