s.f. Conductibilitate electrică a semiconductoarelor, produsă prin iluminarea suprafeței acestora; fotoconducție, fotoconductivitate, efect fotoconductiv. – Din fr. photoconductibilité.
s. (FIZ.) fotoconduc-tivitate, fotoconducție, efect fotoconductiv.
s. f., g.-d. art. fotoconductibilității
s.f. Conductibilitate electrică care variază în funcție de iluminare; fotoconductivitate; fotoconducție. [Cf. fr. fotoconductibilité].
s. f. conductibilitate electrică a semiconductorilor care variază în funcție de iluminare; fotoconductivitate, fotoconducție. (< fr. photoconductibilité)