fragmentez, vb. I. Tranz. A împărți, a tăia, a rupe în fragmente; a îmbucătăți. – Din fr. fragmenter.
vb. 1. v. împărți. 2. a diviza, a împărți, a segmenta. (A ~ o frază în propoziții.)
vb., ind. prez. 1 sg. fragmentéz, 3 sg. și pl. fragmenteáză
tranz. (obiecte integrale) A împărți în fragmente. /<fr. fragmenter
vb. I. tr. A împărți, a rupe în fragmente; a îmbucătăți. [< fr. fragmenter].
vb. tr. a împărți în fragmente; a fracționa, a segmenta. (< fr. fragmenter)