s.f. – Pîine albă. – Var. franzolă. Mr. frunzelă. Ngr. φραντσόλα (Pascu, Arch. Rom., VI, 230; Pascu, I, 235; Tagliavini, Arch. Rom., XVI, 381; Gáldi 192), din it. franc(ce)sella, cf. tc. francala (Miklosich, Türk. St., 56), bg. franğela. Cf. frînc. Der. franzelar, s.m. (brutar); franzelărie, s.f. (brutărie).